Our Blog (94) ΄Αρθρα που θα βρείτε χρήσιμα.

Our Blog

ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ: ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ

Η χαρισματικότητα είναι μια νοητική ικανότητα που υπερβαίνει τον μέσο όρο

(νοητικό πηλίκο πάνω από 140). Η χαρισματικότητα είναι διαφορετική από τη δεξιότητα υπό την έννοια ότι οι δεξιότητες είναι συμπεριφορές που μαθαίνονται. Η χαρισματικότητα όπως και το ταλέντο είναι κάτι εγγενές, μια ικανότητα που δεν μπορεί να κατακτηθεί μέσα από προσωπική προσπάθεια. Η χαρισματικότητα συνήθως αποδίδεται σε άτομα με εξαιρετικές ικανότητες σε πολλούς τομείς και γι΄αυτό διαφοροποιείται από το ταλέντο που είναι εστιασμένο σε έναν τομέα.

Παρακάτω είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που εκδηλώνουν τα παιδιά με εξαιρετικές ικανότητες από μικρή ηλικία και μπορούν να σας βοηθήσουν στο να αναζητήστε τη γνώμη ενός ειδικού:

Read more...

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΖΗΛΕΥΕΙ….

Τι είναι η ζήλια;


Η ζήλια είναι το συναίσθημα που νιώθει κάποιος όταν πιστεύει πως ένας άλλος είναι ανώτερος από εκείνον ή αγαπιέται περισσότερο από εκείνον. Είναι ένα δύσκολο συναίσθημα και να το αναγνωρίσει και να το εκφράσει το άτομο, κυρίως γιατί του έχει αποδοθεί ένα αρνητικό νόημα. Η ζήλια εμπεριέχει την επιθυμία να μοιάσουμε σε κάποιον ή να αποκτήσουμε κάτι. Τα παιδιά που ζηλεύουν έχει αποδειχτεί ότι αργότερα στη ζωή τους πετυχαίνουν τους στόχους τους απλά γιατί έχουν κίνητρο!

Read more...

10 ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει από το οικογενειακό του περιβάλλον, ειδικά όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία που δεν έχει άλλα ερεθίσματα (σχολείο, φίλους κτλ.).

Οι φράσεις που λέμε στο παιδί μας, ακόμα και οι πιο αθώες φαινομενικά, μπορεί να το επηρεάσουν με τρόπο που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε…

Το πανεπιστήμιο Σάουθερν Καλιφόρνια έκανε μια σχετική έρευνα και κατέληξε σε δέκα φράσεις-κλισέ, τις οποίες δεν πρέπει επ’ ουδενί να λέμε στα παιδιά μας.

Read more...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ

Όπως ακριβώς εμείς μπορεί να νιώσουμε φόβο και καχυποψία μπροστά σε καταστάσεις απροσδόκητες, έτσι και τα παιδιά μας νιώθουν διάφορους φόβους, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν περιστατικά ή γεγονότα που δεν μπορούν να κατανοήσουν. 

 

Τι θα πρέπει να γνωρίζετε…

Read more...

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ : ΕΝΑΣ ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΟΦΕΛΗ

~ Τα κατοικίδια βιώνονται από τα παιδιά σαν πραγματικοί φίλοι. Βλέπουν στα μάτια τους ένα φίλο που τους προσφέρει αγάπη, συντροφιά, στοργή, ασφάλεια ~

Τα παιδιά αγαπούν ιδιαίτερα τα ζώα. Αν και έχουν διαφορετική γλώσσα ο τρόπος επικοινωνίας τους είναι μοναδικός. Τα κίνητρα των παιδιών για απόκτηση ενός ζώου πιθανόν να είναι η παρέα και το παιχνίδι. Το παιχνίδι αποτελεί την καλύτερη μορφή μάθησης για τα παιδιά καθώς και μια από τις βασικές τους ανάγκες. Όμως τα οφέλη που έχει να πάρει ένα παιδί από αυτή τη συμβίωση είναι πολλαπλά σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο.

Ένα κατοικίδιο και κυρίως ένας σκύλος, που από τη φύση του είναι ένα κοινωνικό όν, έχει την ικανότητα να προσφέρει αγάπη ανιδιοτελώς και απροσχημάτιστα, αλλά είναι και ένας προσεκτικός ακροατής για το παιδί. Η αφθονία στο θετικό συναίσθημα που δέχεται από το κατοικίδιό του, δίνει στο παιδί την αίσθηση ότι αξίζει, του χαρίζει αυτοπεποίθηση και ενδυναμώνει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του.

Η επιστήμη έχει εμπεριστατωμένα εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικιδίων στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να λειτουργήσουν ως προστασία από στρεσογόνους παράγοντες, μετριάζοντας το αίσθημα της δυσφορίας που προκαλούν οι αγχωτικές εμπειρίες, μειώνοντας την αίσθηση του σωματικού και συναισθηματικού πόνου, ενώ η κατοχή ενός σκύλου, ειδικότερα, μπορεί να προάγει έναν πιο υγιεινό και περισσότερο δραστήριο τρόπο ζωής..

 

Ποια είναι τα οφέλη για τα παιδιά από τα ζώα ;

 

  • Ανιδιοτελής αγάπη.Τα παιδιά λαμβάνουν αγάπη άνευ όρων από ένα κατοικίδιο και δικαίως τα θεωρούν πιστούς τους φίλους. Τα ζώα είναι εκεί κάθε φορά που κάποιο παιδί θέλει την συντροφιά τους. Επομένως από τα πρώτα στάδια της ζωής τους, έρχονται σε επαφή με αξίες, όπως η αγάπη και η φιλία και γίνονται πομποί και δέκτες αυτών των αξιών.
  • Υπευθυνότητα, ικανότητα και εμπιστοσύνη. Ένα κατοικίδιο ζώο έχει αρκετές ευθύνες. Τα παιδιά αναπτύσσουν τη συνείδηση τους και μαθαίνουν να συμπεριφέρονται υπεύθυνα. Είναι χρήσιμο οι γονείς να θεωρούν υπεύθυνα τα παιδιά για ορισμένες αρμοδιότητες όπως γεμίζοντας με νερό και φαγητό το μπολ του κατοικίδιου ζώου όταν αδειάσει. Ικανοποιώντας τις συναισθηματικές και σωματικές ανάγκες ενός ζώου, τα παιδιά μεγαλώνουν, αναπτύσσοντας αξίες όπως η υπευθυνότητα, η εμπιστοσύνη και η ανάληψη αρμοδιοτήτων. 
  • Εξάλειψη άγχους και φόβου για το άγνωστο.Είναι γνωστό ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα φοβούνται λιγότερο από εκείνα που μεγαλώνουν χωρίς κατοικίδια, έχουν λιγότερο άγχος για το “άγνωστο” και με κατάλληλη διδασκαλία (από το οικογενειακό περιβάλλον) μαθαίνουν να συμπεριφέρονται με ευγένεια και σεβασμό προς όλα τα ζώα.
  • Ο αναπάντεχος κύκλος της ζωής. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια έχουν τη δυνατότητα να μάθουν εμπειρικά για το κύκλο της ζωής όπως η αναπαραγωγή, η γέννηση, τα γηρατειά , η ασθένεια και ο θάνατος. Μέσα από συζητήσεις και από τη διαδικασία του θρήνου μαθαίνουν πως η αγάπη δε χάνεται και μπορούν να ζουν με τις αναμνήσεις.
  • Γνωστική ανάπτυξη. Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να αντιλαμβάνονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ενισχύοντας την επικοινωνία τους σε όλες τις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις.

 

 

Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι μέσω των κατοικίδιων ζώων καλλιεργούνται στα παιδιά οι αξίες του ανθρωπισμού, της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού. Στο σημείο αυτό οι γονείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη επιτυχία αυτής της διαδικασίας. Η επιλογή του ζώου, η προστασία των παιδιών από τις μολύνσεις που πιθανόν μπορούν να υποστούν από αυτά, η ηλικία των παιδιών , ο χώρος τον οποίον διαθέτουν καθώς , η προθυμία και συμμετοχή των ιδίων των γονιών στη φροντίδα αυτών είναι παράγοντες τους οποίους θα πρέπει να λάβουν υπόψη οι γονείς πριν την απόφαση για απόκτηση ενός ζώου στο σπίτι

 

 

dog1.jpg

 

Τα μάτια ενός ζώου έχουν την ικανότητα να μιλούν μια σπουδαία γλώσσα.

 

 

Read more...

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΦΟΒΟΙ. ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ;

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΦΟΒΟΙ

«Μαμά/μπαμπά φοβάμαι», «Δεν μπορώ μόνος/η μου τρομάζω». Πόσες φορές μπορεί εσείς οι γονείς να έχετε ακούσει μια τέτοια ή παρόμοια κουβέντα από τα παιδιά σας; Πόσες φορές έχετε έρθει αντιμέτωποι με φόβους «φυσιολογικούς» αλλά και «παράλογους» τους οποίους βιώνουν οι μικροί μας φίλοι;

Όλα τα παιδιά κάποια στιγμή σε περιόδους της ζωής τους, αναπτύσσουν κάποιους φόβους. Άλλοτε οι φόβοι αυτοί είναι μικροί και ήπιοι, άλλοτε πιο μεγάλοι και έντονοι. Άλλοτε είναι παροδικοί και άλλοτε διαρκούν μεγαλύτερα διαστήματα.

Read more...

Πρεπει να μαθει να γραφει και να διαβαζει ενα παιδι απο το Νηπειαγωγειο;

Οι περισσότεροι γονείς, ξεκινώντας το παιδί τους το Νηπιαγωγείο, επιθυμούν να του προσφέρουν τα καλύτερα, ενώ έχουν αγωνία για το αν το παιδί τους θα καταφέρει να ανταποκριθεί σε όλα όσα θα του ζητηθούν σε αυτό τον νέο χώρο.  Στο πλαίσιο της ολόπλευρης ανάπτυξης του παιδιού, ένας από τους ρόλους του Νηπιαγωγείου είναι η  σταδιακή προετοιμασία και η προσαρμογή των παιδιών στις μελλοντικές απαιτήσεις που θα συναντήσουν στο Δημοτικό.

Σε τι, όμως, έγκειται η σωστή προετοιμασία;  Ένα από τα θέματα που συζητείται αρκετά είναι το θέμα της Γραφής και της Ανάγνωσης. 

Πρέπει να μάθει να γράφει και να διαβάζει ένα παιδί από το Νηπιαγωγείο;  

Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί τους γονείς και προβληματίζει αρκετούς εκπαιδευτικούς, αφού αρκετά συχνά οι γονείς ανησυχούν, θεωρώντας ότι δεν πρέπει να χάνεται χρόνος και ότι το παιδί τους πρέπει ήδη από το νηπιαγωγείο να μάθει ν’ αναγνωρίζει αλλά και να γράφει τα γράμματα κι έτσι συνθέτοντάς τα να γράφει και να διαβάζει λέξεις.

Είναι όμως έτοιμα τα παιδιά αυτής της ηλικίας να εκπαιδευτούν στη γραφή και ανάγνωση ή μήπως εκπαιδεύοντάς τα   παραβλέπουμε όλους αυτούς τους παράγοντες που πρέπει να έχουν αναπτυχθεί επαρκώς, ώστε ένα παιδί να ενταχθεί αβίαστα και φυσικά αποτελεσματικά στο γραπτό λόγο;

Ο προφορικός λόγος είναι εγγενές συστατικό της ανθρώπινης φύσης. Όλα τα παιδιά κατακτούν τη γλώσσα του άμεσου περιβάλλοντός τους και  αποκτούν προφορικό λόγο, εφόσον δεν υπάρχουν σοβαρά αισθητηριακά ή νευρολογικά προβλήματα. Ο προφορικός λόγος δε διδάσκεται αλλά κατακτιέται μέσα σ’ ένα πλαίσιο όπου υπάρχει επικοινωνία και αλληλεπίδραση.

Αντίθετα, ο γραπτός λόγος δεν αποτελεί μέρος της υπόστασης του ανθρώπου. Για ν’ αποκτήσουν τα παιδιά γραπτό λόγο πρέπει να διδαχθούν συστηματικά και να εξασκηθούν, αλλά πρώτα πρέπει να έχουν φτάσει σ’ ένα τέτοιο σημείο αισθητηριακής και νευρολογικής ωρίμανσης που θα τους επιτρέψει ν’ αναπτύξουν ομαλά αυτήν την ικανότητα, χωρίς να δυσκολευτούν και ν’ απογοητευτούν.

 

Για να μπορέσει ένα παιδί να γράψει και να διαβάσει χρειάζεται να έχει αναπτύξει:

Καλή αντίληψη του χώρου και δεξιότητες προσανατολισμού στο χώρο, ώστε να κατανοεί οδηγίες που αφορούν χωρικές έννοιες.

Ικανότητες παρατήρησης και  οπτικής διάκρισης.

Ικανότητες ακουστικής διάκρισης.

Οπτική και ακουστική μνήμη.

Ικανότητες σειροθέτησης.

Μνήμη αλληλουχιών.

Επαρκές λεξιλόγιο και κατανόηση των νοημάτων που εκφέρονται μέσω

        των λέξεων.

Ικανότητα αναγνώρισης των μερών ενός όλου.

Ικανότητα διάσπασης του όλου σε μέρη.

Ικανότητα σύνθεσης του όλου από τα μέρη που αποτελείται.

Ικανότητες ομαδοποίησης και ταξινόμησης πληροφοριών.

Αυτοέλεγχο για να διατηρεί την προσοχή του.

Φωνολογική επίγνωση.

Όλες αυτές τις ικανότητες, το νήπιο τις κατακτά κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στο νηπιαγωγείο ενώ παράλληλα, σταδιακά, αποκτά φωνολογική επίγνωση.

Για να μάθει ανάγνωση και γραφή ένα παιδί πρέπει πρώτα να έχει αποκτήσει φωνολογική επίγνωση. Να κατανοήσει δηλαδή ότι οι λέξεις αποτελούνται από μικρότερες μονάδες χωρίς νόημα (συλλαβές – φωνήματα) και ν’ αρχίσει να σκέφτεται πάνω στη γλώσσα, διακρίνοντας αρχικά τις συλλαβές και μετά τα φωνήματα από τα οποία αποτελείται μια λέξη.

Αν ένα παιδί δεν μπορεί να μας πει από ποιες συλλαβές αποτελείται η λέξη «γάλα» τότε δεν θα καταφέρει να μάθει να τη διαβάζει όσο κι αν του διδάξουμε ανάγνωση και  μόνο όταν καταφέρει να την  αναλύσει στα φωνήματα που την αποτελούν, τότε πλέον θα μπορέσει ν’ αντιστοιχίσει τα φωνήματα με οπτικά σχήματα δηλαδή γράμματα.

Ένα παιδί μπορεί να  καταλάβει ότι τη λέξη μπορούμε να τη χωρίσουμε όχι μόνο σε συλλαβές αλλά και σε φωνήματα, να κάνει δηλαδή φωνημική ανάλυση και σύνθεση, γύρω στην ηλικία των 6 ετών.

Μόνο  αφού έχει κατακτήσει   αυτή την ικανότητα, μπορούμε να προχωρήσουμε στην αντιστοίχηση, δηλαδή στη σύνδεση των φωνημάτων με την εικόνα τους (γράμματα) και στη γραφή των λέξεων. Μέχρι τότε, τα νήπια μπορεί ν’ απεικονίζουν κάποια γράμματα, ακόμα και το όνομα τους ή και λέξεις που βλέπουν, αλλά στην πραγματικότητα απεικονίζουν κάποια σύμβολα χωρίς να έχουν κατανοήσει το γλωσσικό τους φορτίο.

Στο Νηπιαγωγείο, όλες οι δραστηριότητες λαμβάνουν υπόψη τις ατομικές διαφορές από νήπιο σε νήπιο, δεδομένου ότι κάποια νήπια κατακτούν ορισμένες ικανότητες νωρίτερα από κάποια άλλα, τα οποία με τη σειρά τους επιδεικνύουν καλύτερη επίδοση σε άλλους αναπτυξιακούς τομείς.

Στην εξελικτική τους πορεία, όλα τα παιδιά θα κατακτήσουν ικανότητες απαραίτητες για να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές απαιτήσεις στο Δημοτικό.

Η εξέλιξη κιναισθητικών, αντιληπτικών, μνημονικών, γλωσσικών και μεταγλωσσικών ικανοτήτων που γίνεται στο Νηπιαγωγείο, καθιστά ένα νήπιο έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί/πιεστεί/απογοητευτεί, στην εκμάθηση ανάγνωσης και γραφής ένα χρόνο αργότερα, στην Α΄ Δημοτικού.

Read more...

Μουσικοθεραπεια

Πρόκειται για μια μορφή δημιουργικής ψυχοθεραπείας μέσω τέχνης και βασική αρχή της είναι η χρήση της μουσικής και των ήχων με σκοπό την προαγωγή της σωματικής, ψυχολογικής και κοινωνικής ευεξίας.

 

Η μουσικοθεραπεία είναι ένα καθιερωμένο επάγγελμα υγείας στο οποίο η μουσική χρησιμοποιείται στο πλαίσιο μιας θεραπευτικής σχέσης  με στόχους που αφορούν τις σωματικές, συναισθηματικές, γνωστικές και κοινωνικές ανάγκες των ατόμων.

Η μουσικοθεραπεία είναι μία ειδικότητα με καθαρά θεραπευτικό χαρακτήρα. Δεν επιδιώκει ούτε την ψυχαγωγία αλλά ούτε και τη μουσική εκπαίδευση. Ο θεραπευτής δεν διδάσκει μουσική, ούτε παροτρύνει το θεραπευόμενο να παίξει με συγκεκριμένο τρόπο. Oι μουσικοθεραπευτές στο εξωτερικό εργάζονται σε νοσοκομεία παίδων και ενηλίκων, σε σχολεία για άτομα με ειδικές ανάγκες και αναπτυξιακές διαταραχές, σε κέντρα ημέρας για ενήλικες με συναισθηματικές δυσκολίες και ψυχικές ασθένειες, σε ψυχιατρεία και ιδιωτικά.

Η μουσική στη μουσικοθεραπεία χρησιμοποιείται ως μέσο επικοινωνίας, έκφρασης και δημιουργικότητας, προσφέροντας στα άτομα που έχουν περιορισμένες δυνατότητες λεκτικής επικοινωνίας έναν εναλλακτικό τρόπο επικοινωνίας και έκφρασης. Παράλληλα όμως απευθύνεται και σε άτομα που ενώ μπορεί να έχουν μία άρτια ικανότητα επικοινωνίας μέσα από το λόγο, παρόλα αυτά μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολία έκφρασης μέσα από αυτόν, και κατά συνέπεια η συγκεκριμένη θεραπεία να μπορεί να τους προσφέρει εναλλακτικές διεξόδους έκφρασης.

Αυτισμός και μουσικοθεραπεία

Έχει παρατηρηθεί ότι η μουσικοθεραπεία επηρεάζει θετικά την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των παιδιών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Ένας από τους λόγους που οι ειδικοί ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν τη μουσική ως θεραπεία είναι ότι ενεργοποιεί και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Έτσι ο θεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα τραγούδι ή ένα μουσικό όργανο προκειμένου να ενισχυθούν οι γνωστικές και κοινωνικές δεξιότητες.

Επίσης, η μουσική προωθεί την επικοινωνιακή συμπεριφορά και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η χρήση ενός μουσικού οργάνου κατά τη διάρκεια της θεραπείας, δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να αναπτύξουν πρώτα μία μορφή σχέσης με το ίδιο το αντικείμενο και στη συνέχεια να επικοινωνήσουν και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, μέσω της μουσικής.

 

Πως και γιατί η μουσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα αυτιστικά παιδιά;

 

Παρέχει πολύ-αισθητηριακή διέγερση

Πολλά από τα παιδιά που έχουν διαγνωσθεί με αυτισμό έχουν περίπλοκες αισθητηριακές ανάγκες, αναζητώντας διαρκώς αισθητηριακά ερεθίσματα. Η μουσικοθεραπεία συμβάλλει στη μείωση των ανεπιθύμητων αντιδράσεων και στην ανάπτυξη της κατάλληλης για κάθε περίσταση, συμπεριφοράς. Με την τακτική έκθεση σε μουσική, το παιδί δέχεται ταυτόχρονα ακουστικά, οπτικά και απτικά ερεθίσματα. Είναι σημαντικό για τον θεραπευτή να θυμάται ότι μερικά παιδιά υπερφορτώνονται από την υπερβολική έκθεση σε αισθητηριακά ερεθίσματα, αλλά ένα από τα θετικά της μουσικής είναι ότι μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί στις ανάγκες του κάθε παιδιού.        

 

Ενεργοποιεί και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου

Μελέτες έχουν αποδείξει ότι η μουσική δεν γίνεται αντιληπτή μόνο από ένα από τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, αλλά ενεργοποιεί και τη δεξιά και την αριστερή πλευρά. Απλά και μόνο ακούγοντας μουσική, ενεργοποιούνται νευρωνικά δίκτυα που συνδέονται με τα συναισθήματα, τη δημιουργικότητα και τον κινητικό έλεγχο.

Μπορεί να βελτιώσει την επικοινωνία

Πολλά από τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού είναι λιγομίλητα, ενώ πολλά από τα παιδιά χαμηλής λειτουργικότητας δυσκολεύονται να ακολουθήσουν λεκτικές οδηγίες και να αποκωδικοποιήσουν επιτυχώς μη λεκτικά μηνύματα, όπως η γλώσσα του σώματος. Η μουσική λειτουργεί ως ένα μέσο έκφρασης που δεν απαιτεί λόγια. Μέσω αυτοσχεδιασμών στο πιάνο ή στα ντραμς για παράδειγμα, το παιδί μπορεί να εκφράσει θυμό, λύπη, χαρά, ενθουσιασμό, κ.α.

Σε άλλες περιπτώσεις, η μουσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν τις ήδη υπάρχουσες γλωσσικές δεξιότητες με πολλούς τρόπους. Η μουσική μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταξύ άλλων ως μέσο για να μάθουν τα παιδιά να κατανοούν έννοιες, να ονομάζουν αντικείμενα και εικόνες, να αυξηθεί το επίπεδο κατανόησής τους και να αναπτυχθούν οι επικοινωνιακές τους δεξιότητες.

Προωθεί τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις

Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά με αυτισμό εκφράζονται περισσότερο και είναι πιο επικοινωνιακά κατά τη διάρκεια των μουσικοθεραπειών απ` ότι σε συνεδρίες χωρίς μουσική. Επίσης, σε σχετικές έρευνες, φάνηκε ότι τα παιδιά ανταποκρίνονταν πιο συχνά στις οδηγίες του θεραπευτή κατά τη διάρκεια της μουσικοθεραπείας απ` ότι σε συνεδρίες χωρίς μουσική.

Τα παιδιά ανταλλάσσουν μεταξύ τους μουσικά όργανα, παίζουν μουσικά παιχνίδια, συγκεντρώνονται γύρω από ένα μουσικό όργανο και αυτοί είναι μόνο κάποιοι από τους τρόπους που μπορούν οι συνεδρίες μουσικοθεραπείας να ενισχύσουν την επικοινωνία.

 

 

music2

Read more...

Τα ιδανικα αθληματα για καθε ηλικια συμφωνα με τις νεες οδηγιες του Υπουργειου Υγειας

Η Ελλάδα απέκτησε πρόσφατα, και για πρώτη φορά, κατευθυντήριες οδηγίες Παιδιατρικής. Ο λόγος για έναν τρίπτυχο οδηγό από το Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (ΙΥΠ) με κατευθυντήριες οδηγίες για τεκμηριωμένα αποτελεσματικές πρακτικές σφαιρικής φροντίδας υγείας. Αυτός απευθύνεται κατά βάση σε επαγγελματίες υγείας (κυρίως παιδιάτρους), ωστόσο, δεδομένου ότι δημοσιοποιήθηκε, μπορούμε να τον διαβάσουμε όλοι οι γονείς.

 

Read more...
Subscribe to this RSS feed