Φωνολογία
Ορισμός φωνολογικής διαταραχής.
Δυσκολία στη χρήση αναπτυξιακά αναμενόμενων ήχων της ομιλίας (π.χ. τη χρήση, την έκφραση ή την οργάνωση του ήχου, υποκαταστάσεις ή παραλείψεις ήχων).
Η διαταραχή αυτή είναι πιο συχνή στα αγόρια. Περίπου το 3% των παιδιών προσχολικής ηλικίας και το 2% των παιδιών ηλικίας 6-7 παρουσιάζουν φωνολογική διαταραχή. Από την ηλικία των 17 ετών, μόνο το 0,5% του πληθυσμού πλήττεται. Οι εξελικτικές φωνολογικές διαταραχές μπορεί να εμφανιστούν σε συνδυασμό με άλλες διαταραχές της επικοινωνίας, όπως ο τραυλισμός, η ειδική γλωσσική διαταραχή (SLI), ή απραξία του λόγου.
Χαρακτηριστικά.
1Απλοποιήσεις συλλαβών (π.χ. λάπα αντί ντουλάπα)
2Μετάθεση φωνημάτων (π.χ. βλιβίο αντί βιβλίο)
3Αντικαταστάσεις φωνημάτων (π.χ. φαλασσα αντί θάλασσα, λόδα αντί ρόδα, βέντρο αντί δέντρο, τσέρω αντί ξέρω)
4Αλλοίωση φωνημάτων